Geçtiğimiz pazar 11 yıl önce mezun olduğum lisenin, İtalyan lisesi'nin pizza günü vardı. Sadece Pizza günü değil, 45 yılını okula adamış, müdür yardımcısı ve son sınıfların kimya hocası Georgi Kostandov emekliye ayrılacağı için bir veda konuşması yapacaktı.45 yıl boyunca her gün okula gelen ve 8 senelik bu okulda her yılın her günü yüzlerce öğrencinin karşısında bulduğu değerli hocamız hiç emekli olmaz diye düşündüğümüz halde kararını vermiş. Facebook üzerinden duyurulan habere ilgi de büyüktü. 11 yıl geçmiş, pek çok şeyi özlemişim. Tabii bizim zamanımızda okul 8 yıldı, ilköğretim zorunlu 8 yıl olunca ortaokul kısmı iptal oldu ve okul sadece 4 yıllık liseye dönüştü. Oysa 8 yıllık anılar başka hiçbir şeye benzemiyor. koskoca 8 yıl, en toy olduğumuz zamanlar.8 yıl boyunca aynı arkadaşlar, aynı bina, aynı yol..anılar, olaylar, korkular, mutluluklar. tabi nostalji tünelinden geçtik, Valla süper bi okuldu, inşallah da öyle kalır :)
Last sunday there was "pizza day" of my high school of 11 years ago Lİceo İtaliano in Istanbul.
It's wasn't just a regular pizza day but also our chemistry teacher and deputy head teacher
of 45 years Georgi Kostandov would anounce his retirement. For 45 years he was every day at this 8-year-school, every day of every year students were face to face and thought he'd be never retired. The event was anounced on Facebook and gained interest immediately. It's been 11 years, I missed so many things. In our days the school was for 8 years when the goverment changed the education system it is reduced to 4 years of only high school education whereas 8 years of memory doesn't compare to the 4 year one. A whole 8 years, our most naive period, same friends, same building, same route.. distinct memories, events, fears, happiness. Eventually we were at a nostalgia tunnel. It was hell of a good school and hope it stays that way :)